Hoewel paksoi een oosterse groente is die vooral in China gekweekt wordt, doet hij het ook goed op onze Nederlandse bodem. In de zomer wordt hij in de volle grond gekweekt, in de winter in de kas. Paksoi is een bladgroente. En hoewel de paksoi in zijn geheel eetbaar is, zowel rauw als gekookt of gebakken, bevat het blad met name veel gezonde stoffen. Paksoi is een ideale wokgroente. En is dan ook heerlijk in oosterse gerechten. Lekker in combinatie met een beetje knoflook, sojasaus, gember en rode peper. Tempé of tofu gaan goed samen met deze groente. Wil je paksoi met andere groenten combineren, dan zijn ui, paprika en wortel heel geschikt.
Rijst is een neutraal voedingsmiddel. Net zoals aardappels kun je het met elke groente combineren. Ook vlees en vis gaan goed samen met rijst. Rijst valt onder de granen maar het bevat geen gluten, in tegenstelling tot vele andere granen. Rijst bevat veel koolhydraten (ruim 70%) en kan daardoor bloedsuikerspiegel schommelingen veroorzaken. Ondanks dat rijst het zetmeel bevat van het type amylum, dat minder snel in de bloedstroom wordt opgenomen dan het zetmeel uit tarwe. Witte geraffineerde rijst zal dit eerder doen dan bruine of zilvervlies rijst. Door de vezels die deze bruine of zilvervlies rijst nog bevat, zullen de koolhydraten langzamer omgezet worden in glucose waardoor deze ook geleidelijker aan het bloed afgegeven worden. Voeg je meer vezels toe in de vorm van verschillende groenten vertraag je de opname van glucose nog meer.
Soepen verwarmen snel het lichaam en het is een prachtige en handige manier om meer groenten en kruiden aan je maaltijden toe te voegen.
Groenten en kruiden zijn met name de leveranciers van vele fytonutriënten, mineralen en vitaminen en vezels. Ze bevatten ook koolhydraten, vetten en eiwitten maar vaak veel minder dan andere voedingsmiddelen, zoals vlees, vis, kaas, granen en peulvruchten.
Geven eiwitten, vetten en koolhydraten je energie; groenten en kruiden houden je gezond en zorgen dat heel veel processen in je lichaam goed kunnen verlopen. Ook de processen die ervoor zorgen dat de koolhydraten, eiwitten en vetten je energie kunnen geven. Vandaar dat groenten vaker dan één keer per dag op het menu zouden mogen staan.
De zoete aardappel is niet verwant aan de gewone aardappel. Het is een totaal andere plant die deze knol voortbrengt. Ook de bladeren van deze plant zijn eetbaar. De zoete aardappel behoort tot de winde- familie terwijl de gewone aardappel een nachtschade is. Je kunt dan ook het vocht waarin je de zoete aardappel kookt gebruiken. Iets wat niet aan te raden is bij de gewone aardappel vanwege het giftige solanine dat het bevat. De zoete aardappel kan je rauw eten de gewone aardappel niet.
Biologische wortels liggen in de winkel met het loof er nog aan. Kies een bos wortels waarvan het loof er fris en groen uit ziet, dan zijn de wortels vers en stevig. Verwijder thuis het loof als je de wortels nog een paar dagen wilt bewaren. Het loof droogt de wortels uit en maakt dat de wortels slap worden. Het loof kun je voor een deel gebruiken in een salade, in een pesto, in de soep of als garnering. Biologische wortels hoeven slechts schoon geborsteld te worden onder stromend water en niet geschrapt. De schil bevat vooral veel voedingstoffen, die zo beter behouden blijven. Wortels die niet biologisch geteeld zijn bevatten naast de pesticiden ook veel nitraten. Die moeten wel worden geschrapt om hiermee zoveel mogelijk gifsporen te verwijderen.
Biologisch dynamische witlof heeft een zijn bittere smaak. Dat komt omdat groenten die op deze wijze is geteeld hogere concentraties fytonutriënten hebben dan niet biologisch geteelde groenten. Vooral groenten die bitter of scherp smaken bevatten veel fytonutriënten.
De hoofdgroepen van de fytonutriënten zijn polyfenolen, terpenen, zwavelverbindingen en saponinen. Deze stoffen geven de groenten hun specifieke smaak, geur en kleur en ze werken als antioxidanten. Ze beschermen ons zo tegen ziekten, zoals dementie, kanker, hart- en vaatziekten.
Bittere groenten zoals de witlof stimuleren door hun fytonutriënten de lever om gifstoffen uit te scheiden.
Rode bieten, een puur Hollandse groente, zijn goedkoop en heel goed in allerlei gerechten te verwerken. In een coolfresh lade van de koelkast zijn ze wel maanden houdbaar. De zomerbieten worden meestal met loof per bosje verkocht en de winterbieten, als knollen zonder loof.
De bietjes zijn tegenwoordig in verschillende kleuren te krijgen. Er zijn gele bieten maar ook witte en rood/wit gestreepte.
Als de bladeren vers zijn en niet beschadigd vormen ze het voedzaamste gedeelte van de biet. Vooral het jong blad is lekker in een salade.
Verse bietjes zijn stevig en hebben een diep rode kleur. Kleine bietjes zijn het lekkerste van smaak en van structuur.
Rodekool heeft vele gezonde stoffen die vooral zijn werk kunnen doen voor je als je de kool vers bereid en niet te lang kookt of stooft. Rauw bevat hij de meeste voedingstoffen maar kort gekookt is hij het beste te verteren. En alles wat je goed verteert, levert je de meeste voedingsstoffen op. Rodekool bevat vooral anthocyaninen. Deze fytonutriënten zorgen voor de rode kleur van de kool en bestrijden kanker en voorkomen het ontstaan van kanker. Anthocyaninen zitten ook in zoete aardappel. Een combinatie van zoete aardappel en rode kool werkt dan ook nog sterker in de bestrijding van kanker.
Rodekool verwarmt het lichaam en is in de koude wintermaanden dan ook heel geschikt om op het menu te zetten.
Rodekool bevat sterke antioxidanten ( polyfenolen, flavonoïden en vitaminen) die vooral de lever en het hart gezond houden.
Juist de combinatie van deze antioxidanten maakt de rode kool zo gezond en kan je hem inzetten als medicijn!
Sperzieboontje zijn vers wanneer je ze breekt en ze een knapperig geluid maken. Dan zijn ze het lekkerst. Ook smaken verse peulvruchten lekkerder als je ze laat weken in schoon water. Het komt de smaak en de vertering ten goede.
Aangezien je sperziebonen niet rauw kunt eten door de lectine die deze peulvrucht bevat, wordt deze peulvrucht, gekookt, gestoomd, gestoofd of geroerbakt. Lectine is een stof die de plant aanmaakt om zich te beschermen tegen insectenvraat. Voor ons is de stof niet af te breken. Ze tast de darmwand aan en geeft darmklachten. Door verhitting wordt de schadelijke werking van lectine te niet gedaan.
Bloemkool behoort de de kruisbloemigen en we eten van deze kool de bloem. Vandaar ook zijn naam. Bloemkool heeft een neutrale smaak en kan daardoor met veel andere groenten gecombineerd worden. Het is van de koolsoorten één van de lichtverteerbaren. Samen met spitskool en Chinese kool. Je kunt bloemkool op verschillende manieren bereiden.
De fytonutriënten in de bleomkool blijven echter het best bewaard bij stomen en roerbakken.