Chinese kool
Ronnie de Winter • 29 maart 2020
in combinatie met paksoi
Over Chinese kool
Chinese kool dankt zijn naam aan het oorspronkelijke land van herkomst: China. Hij werd vooral in het noorden van China verbouwd en gegeten.
Het is een koolsoort die licht verteerbaar is. En de knapperige bladen lenen zich goed voor salades. De groente bevat veel vocht en slinkt snel. Voeg de gesneden reepjes dan ook pas op het laatst toe aan een warm gerecht (soep of roerbakgerecht).
Chinese kool is één van de weinige koolsoorten die niet de uitgesproken koolsmaak heeft. De bladeren zijn juist wat zoetig van smaak.
Chinese kool wordt ook gefermenteerd gegeten en heet dan Kimchi.
Chinese kool werkt antiseptische en antibacteriële op ons lichaam.
De kool bevat aardig wat antioxidanten waaronder vitamine A en C en flavonoïden. De kool is rijk aan foliumzuur, ijzer en Kalium.
En ook het aantal vezels is aanzienlijk.
De kool is zeker een week houdbaar in de groentela van de koel kast.
Chinese kool is als je hem rauw eet vaak te groot om hem in één keer op te maken. Door de kool niet aan te snijden maar de bladeren, die je nodig hebt, eraf te plukken behoudt de resterende kool meer voedingstoffen. Roerbak je de kool, begin dan met de in reepjes gesneden witte gedeelte van de bladeren en zet daarna het vuur uit. Het groene in reepjes gesneden gedeelte roer je er dan voor behoud van voedingsstoffen rauw doorheen.
Het aantal glucosinolaten (fyto-nutriënt die kankerbestrijdend is) neemt toe als de kool eenmaal gesneden is. Het is dus aan te raden de kool als eerst te snijden en dan de andere ingrediënten van het gerecht.
Zo haal je meer aan voedingsstoffen uit je voeding, heb je er minder van nodig , wat scheelt in je portemonnee en wat beter is voor het milieu.
Chinese kool smaakt lekker met ei, taugé, tomaat, pompoen, ui, pinda's, geschaafde amandelen, haloumi, prei en wortel.
Als kruiden en specerijen kun je bij bij Chinese kool gember, venkelzaad, komijnzaad, asafoetida, koriander, kurkuma en een rood pepertje gebruiken.
Een klein beetje citroensap bij de kool stimuleert de aanmaak van verteringssappen en maakt de kool nog beter verteerbaar.
Chinese kool met paksoi en amandelsaus
Ingrediënten:
- 1 ui
- een stukjes gember van 2 cm
- 1 grote wortel
- een stukje prei van 8 cm
- 1 kleine paksoi
- 6 grote Chinese koolbladeren
- 1 bakje taugé
- 1 el olijfolie
- 1/2 tl venkelzaad
- 1/2 tl kurkuma
- 1/2 bosje verse koriander
- zwarte peper
Voor de saus:
- 1 el amandelpasta
- 1/2 el ketjap manis
- 1 th sambal oelek
- 1 dl water
Bereidingswijze:
- Maak de ui en de gember schoon en snijd ze fijn.
- Schraap de wortel en snijd hem in kleine blokjes.
- Was de prei en snijd hem in hele dunne ringetjes.
- Maak de paksoi en de bladeren van de Chinese kool schoon en snijd het witte gedeelte en het groene gedeelte apart in reepjes.
- Doe de taugé in een zeef en schenk er kokend water over.
- Verwarm de olijfolie in een pan. Voeg de ui, de gember en het venkelzaad toe en fruit een paar minuten.
- Voeg de blokjes wortel toe en roerbak dit een paar minuten.
- Voeg de witte reepjes paksoi en Chinese kool toe en roerbak dit een paar minuten.
- Voeg de kurkuma en de zwarte peper toe.
- Voeg de groene reepjes paksoi en Chinese kool en de prei ringetjes toe.
- Roer het kort door.
- Haal de pan van het vuur en voeg dan de taugé en de korianderblaadjes toe.
Voor de saus:
- Doe de amandelpasta, het water de ketjap en de sambal oelek in de keukemachine en meng het goed door elkaar.
- Wil je de saus wat dikker voeg dan wat meer amandelpasta toe. Wil je hem wat dunner voeg dan meer water toe.
- Verwarm de saus even kort in een pannetje op het vuur.
Geef de saus apart bij de gewokte groenten.
Lekker met rijst en gele linzen.
Gerelateerde posts:
Lieve lezers,
Misschien is het je al opgevallen: mijn website heeft een frisse, nieuwe uitstraling gekregen! Na een periode van bezinning en creatie heb ik mijn blog én mijn website in een nieuw jasje gestoken – niet alleen qua vormgeving, maar ook in inhoud.
Tot nu toe deelde ik hier vooral recepten en artikelen over voeding – iets wat ik met veel plezier blijf doen. Maar naast mijn liefde voor gezond koken zijn er nog twee dingen die een grote rol in mijn leven spelen: aquarelkunst en mijn werk als coach en counselor.
Vanaf nu geef ik die ook een plek op mijn blog: Penseel en Pollepel.
Het is weer tijd voor asperges. Ze zijn volop te verkrijgen in de maanden mei en juni. Asperges zijn heerlijk om als groenten te eten. Meestal worden de asperges dan geschild en worden de harde onderkanten verwijderd. Maar als soep kun je juist deze schillen en harde onderkanten gebruiken om er bouillon van te trekken die de soep een heerlijke smaak geven. Door wat roomboter toe te voegen krijgt de soep een wat vollere smaak dan wanneer je alleen olijfolie gebruikt.
In de zomermaanden is het lekker om koolrabi rauw in een salade te eten. Dan is hij heerlijk knapperig en fris. In combinatie met wortel en appel maak je in een mum van tijd een heerlijke salade voorbij de lunch of als bijgerecht bij vlees of vis.
Kip wordt malser door hem te laten garen in knoflook, ui en tomaat. Door te kiezen voor mager vlees kun je de ingrediënten waar je de kip in laat garen ook heel goed gebruiken voor een saus. De saus bevat dan niet al te veel vet.
Het zuur in de tomaat, vooral citroenzuur en appelzuur, maakt het vlees malser en sappiger. Het zuur versterkt ook de smaak en neutraliseert het vet van het vlees. Hierdoor krijgt een gerecht een frissere smaak.
Ook helpt het zuur voor een betere vertering van het vlees. Het zuur van tomaten stimuleert namelijk enzymatische reacties die betrokken zijn bij deze vertering.
Rauw bevat de tomaat veel vitamine C. Helaas gaat er bij het verwarmen daarvan het nodige verloren. Het lycopeen waar de tomaten ook rijk aan zijn, komt juist beter beschikbaar voor ons lichaam door het verwarmen van de tomaat.
Door de gezonde vetzuren van de kip, wordt het lycopeen nog beter opneembaar.
Prei heeft geneeskrachtige eigenschappen en wordt daardoor al eeuwenlang verbouwd en gegeten. De prei heeft een kleine verdikking aan de onderkant met een witte langere stengel met daaraan de groene bladeren. Hoewel het witte gedeelte van de stengel de lekkerste smaak heeft ( een beetje zoetig) en minder hard is, bevat het blad de meeste voedingstoffen.
In de winter en in het voorjaar is prei volop te koop en niet duur.
Spitskool is een licht verteerbare koolsoort die op zijn best is als we hem roerbakken of heel even stoven. Snijd hem daartoe in dunne reepjes en bak het in wat extra vierge olijfolie met een beetje komijn. Zo wordt de spitskool nog beter verteerbaar. In onderstaand recept wordt deze roergebakken spitskool gecombineerd met libanese kip en rijst. Een verrassend lekkere combinatie!
Postelein behoort tot de posteleinfamilie en is het hele jaar door verkrijgbaar. Je hebt zomer- en winterpostelein. Winterpostelein is vanaf de herfst tot maart in bosjes verkrijgbaar en zomerpostelein het gehele jaar door.
Verse postelein ziet er frisgroen en stevig uit met vaak de wortels er nog aan zodat het langer goed blijft. In de groentenla van de koelkast blijft postelein ongeveer twee dagen goed.
Postelein is goed rauw in een stamppot te verwerken van knollen zoals knolselderij, zoet aardappel, pastinaak, wortels of gewone aardappels. Voeg een paar zongedroogde tomaatjes toe voor een lekkere smaak.
Maar postelein is ook lekker in een maaltijdsalade.
Biologisch dynamische witlof heeft een bittere smaak. Dat komt, omdat groenten die op deze wijze is geteeld, hogere concentraties fytonutriënten hebben, dan niet biologisch geteelde groenten. Vooral groenten die bitter of scherp smaken bevatten veel fytonutriënten.
De hoofdgroepen van de fytonutriënten zijn polyfenolen, terpenen, zwavelverbindingen en saponinen. Deze stoffen geven de groenten hun specifieke smaak, geur en kleur en ze werken als antioxidanten. Ze beschermen ons zo tegen ziekten, zoals dementie, kanker, hart- en vaatziekten.
Bittere groenten zoals de witlof stimuleren door hun fytonutriënten de lever om gifstoffen uit te scheiden.